Αυτό το κείμενο δεν είναι δικό μου αλλά του φίλου μου φίλου μου Václav Vydra. Βάτσλαβ είναι έμπειρος horseman και ιδιοκτήτη Ολιστικής κλινικής φροντίδας αλόγων στο Malčany κοντά στην Πράγα (και επίσης σπουδαίος και αγαπημένος ηθοποιός). Με την άδειά του μετέφρασα το κείμενο επειδή συμμερίζομαι τις απόψεις του και δεν θα μπορούσα να εκφραστώ καλύτερα.

Δεν ζούμε πλέον σε μια εποχή που εξαρτόμαστε από τα άλογα. Δεν τα χρειαζόμαστε πλέον για τις μεταφορές ή τις στρατιοτικές επιχειρήσεις, ούτε καν στη γεωργία. Έχουμε καταστήσει τα άλογα εξαρτημένα από εμάς, τους ανθρώπους, αφαιρώντας τους τον βιότοπό τους, τα οικοσυστήματά τους, όπως έχουμε αφαιρέσει από σχεδόν κάθε πλάσματα στην Γη. Τώρα ας αναρωτηθούμε τι τους προσφέρουμε σε αντάλλαγμα; Κυρίως είναι η δική μας ιδέα τι είναι άνεση και ευκολία, μια ιδέα που είναι ανθυγιεινή στις συνέπειές της ακόμη και για εμάς. 

Τα άλογα εξακολουθούν να διατηρούνται σε στάβλους ή και δεμένα. Αντίθετα, η ανάγκη και η φύση τους είναι να ζουν στην ύπαιθρο, στον καθαρό αέρα και με τη συντροφιά άλλων αλόγων. 24 ώρες την ημέρα. Ένα άλογο δεν έχει βιορυθμό που ορίζεται στο πλαίσιο ημέρας-νύχτας. 

Οι κανόνες των ιιπικών αθλημάτων έρχονται συχνά σε αντίθεση με το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα άλογα στον σημερινό κόσμο. Ορισμένες παραδόσεις στην εκτροφή και την εκπαίδευση των αλόγων αποτελούν τεράστιο εμπόδιο στην πρόοδο όσον αφορά την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών των όμορφων, έξηπνων και ευφυών ζώων. 

Στις οπλές των αλόγων καρφόνουμε πέταλα. Αντίθετα, το άλογο χρειάζεται άμεση επαφή της οπλής με το έδαφος. Για να λειτουργεί σωστά ο μεταολικός μηχανισμός της οπλής εμποδίζει το πέταλο έντωνα. Τα πέταλα και η έλλειψη κίνησης, η ανεπαρκής ή φυσιολογικά κακή προσαρμογή της οπλής προκαλούν σφίξιμο των οπλών, αυτού του ζωτικού οργάνου για το άλογο, παθολογικές αλλαγές σε αυτές και αυτό οδηγεί σε σοβαρές βλάβες στις εσωτερικές τους δομές μέσα σε λίγα χρόνια, με επακόλουθη «ανίατο κούτσεμα”. 

Τα άλογα ιππεύονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία με χαλινάρι στο στόμα. Με λογική σκέψη, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό δεν είναι ευχάριστο, επιπλέον, ας λάβουμε υπόψη τα προβλήματα υγείας που προκαλεί στα άλογα. Από την άλλη πλευρά, είναι απολύτως δυνατό να δημιουργήσουμε μια σχέση με ένα άλογο μέσω μη βίαιης επικοινωνίας και να το ιππεύσουμε χωρίς τη βοήθεια βίαιων βοηθημάτων που προκαλούν σωματική και ψυχολογική ταλαιπωρία στο άλογο. 

Ας αναρωτηθούμε επίσης πού έχει πάει η συνύπαρξή μας το άλογο. Τι θα μπορέσαμε να τους προσφέρουμε ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους; Είναι αρκετά ανησυχητικόότι οι πολλοί ιδιοκτήτες αλόγων παραβλέπουν τα παρακάτω γεγονότα ή συχνά δεν τα γνωρίζουν. Τα άλογα είναι πλάσματα που, όπως και οι σκύλοι, συνοδεύουν τον άνθρωπο εδώ και αρκετές χιλιετίες. Οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τη δύναμη, την ικανότητα και την προθυμία τους να συνεργαστούν. Δυστυχώς όμως για τα άλογα, εξακολουθούν, και μάλιστα όλο και περισσότερο, να μην σέβονται τις φυσικές τους ανάγκες. 

Είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τη συνειδητοποίηση των αναγκών των αλόγων, ώστε να μπορούν να ζουν περισσότερο και υγιέστερα, να είναι ευτυχισμένα, χαλαρά και ψυχικά ισορροπημένα σε συνεργασία με τον αναβάτη. Και επίσης σωματικά υγιή, χωρίς τη χρήση οποιουδήποτε περιοριστικού μέσου ή παράγοντα. Είναι απαραίτητο να υποστηριχθεί η διάδοση και ανάπτυξη πληροφοριών σχετικά με τις ανάγκες των αλόγων, καθώς και η εκπαίδευση και κατάρτιση επαγγελματιών που θα είναι σε θέση να φροντίζουν τα άλογα και τις οπλές τους ολοκληρωμένα, χρησιμοποιώντας όλες τις διαθέσιμες γνώσεις.

Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Μακρύς, δύσκολος, αλλά όμορφος. Και τα άλογα αξίζουν να περπατήσουν αυτόν τον δρόμο με υγής οπλές.