Στο μικρό μας κόσμο πιστεύουμε ότι τα πράγματα είναι “έτσι” και δεν μπορούν να γίνουν αλλιώς. Όταν το κεφάλι μας περνάει η σκέψη ότι δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει να ξεκινήσουμε α ψάξουμε.  

Π.χ. Να ψάξουμε τους horsemen που ξέρουν παραπάνω από μας, που καταφέρανε ασύγκριτα πολύ περισσότερα από μας. Ένας άνθρωπος που ενέπνευσε αρκετές γενιές  ήταν ο Ray Hunt.

«Το άλογο ξέρει. Ξέρει τον άνθρωπο απ΄έξω. Είναι εκπληκτικό πόσα πράγματα μπορεί να καταλάβει και πώς μπορεί να συμπληρώσει αυτά τα λίγα που ξέρει ο άνθρωπος για εκείνο. Το πώς το άλογο μπορεί να το χειριστεί αυτό ήταν πάντα ένα μυστήριο για μένα. Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του να ζήσεις όλη του τη ζωή με τρόπο όπου κανείς δεν ξέρει ποιος πραγματικά είσαι. Λοιπόν, δεν έχω συναντήσει ακόμα άνθρωπο που να συγκρίνεται με ένα άλογο. Ένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Ξέρεις, μπορείς να κάνεις ένα άλογο να κάνει κάτι αν είσαι αρκετά σκληρός, όπως ακριβώς μπορείς να το κάνεις και με έναν άνθρωπο. Όμως μια πρόθυμη επικοινωνία είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Δούλεψε μαζί του, έτσι ώστε το άλογο να μπορεί να προσπαθήσει, Ύστερα να του επιτρέπεις να επεξεργαστεί τα νέα πράγματα που έμαθε. Πρέπει να του δώσεις αυτή την αξιοπρέπεια. Κάνεις έτσι την ιδέα σου και δική του ιδέα.  

Πιστεύω στα άλογα. Τα εμπιστεύομαι. Πάντα εμπιστεύομαι ότι μπορούν να πάνε μπροστά. Μην λες ποτέ ότι δεν μπορούν να καταφέρουν κάτι. Συνέχισε να το προετοιμάζεις και άφησέ το άλογο να βρει το δρόμο. Μην προσπαθείς να επιβάλεις να συμβεί. Προετοιμάσου για αυτή την στιγμή όταν θα συμβεί. Η μετάβαση αυτή είναι το τελευταίο πράγμα που συμβαίνει.  

Και μην προσπαθείς να γίνεις το αφεντικό». 

Τα λόγια του Ray είναι από το άρθρο «Ray Hunt: The Cowboy Sage» που έγραψε η Gretel Ehrlich και δημοσιεύτηκε στο Shambhala Sun, Ιούλιος 1998.